U Višegradu je preminula Bukica Romano, poslednja i najstarija višegradska Jevrejka, rođena daleke 1924. godine u jevrejskoj porodici Montiljo. Sahranjena je na Jevrejskom groblju Okolišta, visoko iznad Višegrada, na lijevoj obali rijeke Drine, u prisustvu brojnih Višegrađana, prijatelja i komšija. Njenom smrću se „zatvorila knjiga“ o velikoj koloniji višegradskih Jevreja koji su ostavili dubok trag u istoriji te varoši, posebno u vrijeme austrougarske vladavine, kada su se naseljavali u Višegradu.
Kako je „Dan“ svojevremeno opširno pisao, Višegrad su krajem 19. i početkom 20. vijeka naselili brojni Jevreji, prije svega trgovci i zanatlije, a zatim i ljekari, apotekari i privrednici raznih struka. Tokom 1908. godine u Višegradu je živjelo 177 Jevreja, da bi 1910. godine njihov broj narastao na 265. Višegradski Jevreji ostaće upamćeni po tome što je iza njih pored ćuprije Mehmed-paše Sokolovića na Drini ostao savremen i lijep grad. Ozidali su bezmalo sve stare zgrade koje krase današnju Ulicu kralja Petra Prvog, pa i „Lotikin hotel“, koji se nalazio na višegradskom trgu nedaleko od ćuprije Mehmed-paše Sokolovića.
Bukica je bila veoma obrazovana i govorila je nekoliko jezika. Tokom Drugog svjetskog rata dopala je u logor Bergen–Belzen, odakle se vratila u Višegrad 1946. godine i udala se za višegradskog mesara Avrama Mamića Romana. Bila je omiljena među komšijama, i uživala je poštovanje ljudi svih nacionalnosti. Avram Mamić je ostao upamćen po tome što je 1938. godine zajedno sa višegradskim Jevrejima na groblju Okolišta sahranio Loti Cilermajer, čuvenu Lotiku iz Andrićevog romana „Na Drini ćuprija“.
S. Tijanić
Komentari
Komentari se objavljuju sa zadrškom.
Zabranjen je govor mržnje, psovanje, vrijedjanje i klevetanje. Nedozvoljen sadržaj neće biti objavljen.
Prijavite neprikladan komentar našem
MODERATORU.
Ukoliko smatrate da se u ovom članku krši Kodeks novinara, prijavite našem
Ombudsmanu.
)){kind=small}
